Turen en scrollen op het AHN levert veel bijzondere informatie op die je niet terugvindt in het veld. Ik kijk tot in detail op het AHN naar Planken Wambuis en zie daar microreliëf waarvan ik niet weet wat het is.
Hier de eerste opname:
We fietsen erheen en zoeken het veld op. De wallen eromheen zijn gemakkelijk te vinden. En ja hoor, boem, daar zakt G in een kuil. Ik loop door en zak ook in een kuil. De kuilen zijn ongeveer een meter diep, en tot halverwege opgevuld met bladeren.
G denkt direct aan zandzaaien. Zandzaaien? G legt het uit. In de 19de eeuw werd het stuivende zand beteugeld door dennen te planten en te zaaien. Dat zaaien gebeurde met de hand, gewoon strooien met zaad. Daarna moest dat zaad wel met een laagje zand worden afgedekt. De boswerker stond daarbij op een plek, groef met zijn bats zand op en strooide dat in het rond. Zo kon hij enkele meters in het rond komen. Daarna liep hij een eindje verder en groef daar weer een kuil en begon weer met zand in het rond te gooien.
G legt uit dat het ook vanuit lijnen werd gedaan, dan krijg je een streeppatroon. Hier een voorbeeld.
De greppels liggen ongeveer 10 meter uit elkaar en zijn minder dan 40 cm diep. (De twee opnames zijn op dezelfde schaal: links onderin zie je de maatstok). In het bos zie je niets. Dus 100 jaar geleden heeft een boswerker met een bats zand opgeschept en dat in het rond gestrooid en wij zien zijn sporen terug op het AHN. Niets blijft verborgen, het AHN rakelt alles op.
Hier de link naar een informatief document over cultuurhistorische landschapselementen in het Planken Wambuis, geschreven door G.
