We lopen door de Sijsselt op zoek naar sporen van de oude Ossenweg. We lopen langs een oude wal met een dubbele rij Amerikaanse eiken er langs waar best wel eens vroeger een weg langs zou kunnen hebben gelegen, maar die weg is nu weg. En dan zien we onverwacht dit boompje:
Nou moe, een boom met een hekje eromheen en een bordje erbij midden in het bos. Op het bordje staat dit:
Het Dr. H.J. van Eck Bos. Eenmaal thuis is de oplossing snel gevonden. Van Eck blijkt een inspirerende man te zijn geweest en hij heeft zijn eigen eikenbos gekregen. /
Alleen niemand die het ziet, tenzij je van het pad af dwaalt.
topboektip: Verhaal van Ede
