Buurschap Doesburg ligt ten noorden van Ede. De noordgrens is de Goorsteeg, de zuidgrens de Doesburgerdijk. De westgrens is de Slaperdijk.

Langs de Goorsteeg staan drie rijen beuken. Op de foto is Doesburg links en Lunteren rechts.

Goorsteeg.
Doesburgh 2020

De zuidgrens is de Doesburgerdijk.

Doesburgerdijk
Google Streetview

Op deze kaart uit 1655 zien we de buurschap in zijn geheel als twee op elkaar gestapelde vierkanten even rechts van het midden.

Meer over deze kaart.

Het Binnenveld in 1655
GA 0306 252 0001

Het onderste vierkant is een oude polder die afwaterde op de Kromme Eem die via Veldhuizen, Maanen, Bennekom en Wageningen naar de Rijn stroomde. Althans dat was de bedoeling, en dat was zo voor de grote vervening. De vervening zorgde voor gigantische waterproblemen in het Binnenveld, en ook de polder van Doesburg had daar last van.

Doesburgerpolder
Google Streetview

De polder is aangelegd in de 14de eeuw. Zo zag de afwatering er uit toen alles nog werkte: De polder van Doesburg is de rode rechthoek bovenin. Meer hierover.

Het waterbeheer in het Binnenveld voordat de vervenng begon.
AHN, bewerking Mathilde 2020

De kaart van Van Geelkercken uit 1655 is de oudste kaart ervan (die ik kan vinden). De kaart is gemaakt in de periode van de vervening in de 16de en 17de eeuw, en toen werkte het niet helemaal meer zoals het ontworpen was. Dat is de reden dat Nicolaes de kaart heeft gemaakt, maar wij kijken door de kaart heen naar de geschiedenis.

Meer over deze kaart.

Kaart uit 1655 van de buurschap Doesburgh
GA 5476-1665-79

De polder

Eerst het oorspronkelijk ontwerp van de polder, zie mijn tekening hier onder. De oostelijke helft is de polder. Dit is een typisch coulissenlandschap met houtwallen: broekgronden. Ten noorden en westen van de polder loopt een sloot. Zo heb ik het ook geleerd in mijn studie, maar dan nog fantasielozer: elke meter weg die je kon besparen moest bespaard worden. Het was een wedstrijd wie de kortste weg kon verzinnen.

Kaart van Doesburg (Ede) in 1854

Rechtsboven stroomt water naar binnen en in het zuiden naar buiten.

De Buurschap is groter: daarbij hoort ook het Doesburger Veen ten westen van de polder tot aan de grens met Utrecht (= Slaperdijk). De grens van de buurschap heb ik met een rode rand aangegeven. Rood zijn wegen, blauw is de waterloop van de Kromme Eem. Bij de uitgang, de doorsteek in de Doesburgherdijk, lag het Doesburgerschut.

De Kromme Eem

Bijzonder is dat er in de noordoosthoek van de polder een beek de polder in gaat. Dat hebben niet veel polders. Die wordt ten noorden en westen langs de polder geleid, maar probeert in 1655 eigenwijs het midden van de polder weer op te zoeken: blijkbaar stroomde de beek oorspronkelijk dwars door het land van de polder en is hij omgeleid. Water gaat waar het zelf wil: altijd door het laagste punt. Mijn hypothese is dat dit het begin van de Kromme Eem is. Deze Kromme Eem is omgeleid rond de Doesburgse polder. Het Doesburgerschut aan de zuidkant van de polder zal in de natuurlijke bedding van de Kromme Eem liggen: poldertechnisch ligt het op een rare plek, dus de reden is vast waterbouwkundig: het laagste punt, de loop van de Kromme Eem dus. Waar komt dit water vandaan? Ik zoom in:

Detail van kaart uit 1655

Dit is de NO punt van de polder. Het noorden is rechts. Onderaan het begin van de heuvels van de stuwwal. Hier staan drie huizen bij elkaar, daar woont Jan Geretsen. De overige teksten: voetpat, (den Hogen Wegh van Eeede naer Dousburgh en) Luntteren, de Hûl, Hoogesteegh en Betrumer vonder. Hoog-Beetrum is een prachtige boerderij langs de Lunterseweg en volgens de lijst met monumenten is die gebouwd in de 17de eeuw: die kende Van Geelkercken al! Hij ligt wel een kilometer zuidelijker dan de Goorsteeg.

Bij het huis van Jan Gerritsen begon dus een beek en die ging met een heul onder de Hooge Wegh door naar de polder. Bij Hoog-Beetrum lag vroeger een duiker onder de weg, en in het verlengde ligt een erosiedal in de stuwwal, maar dat zal een droogdal zijn. Iets ten noorden hiervan ligt het buurschap De Veentjes: dat is een klein hoogveengebiedje, en dat zal hierop afgewaterd hebben. Dan is het Lunters water wat door Doesburg moest worden afgevoerd, en vandaar de heulen. De oorspronkelijke loop van de Kromme Eem is in mist gehuld, maar ik vermoed dat ik een draadje te pakken heb.

Het Doesburgerschut

Waar lag nou dat Doesburgerschut? Dat is te zien op mijn tekening van het buurschap op het AHN:

De buurschap Doesburgh op het AHN.
AHN, bewerking Mathilde 2020

Dat is dus ten westen van de A30. Dat heb ik nooit eerder als Doesburgh gezien, meer als Ederveen. Op de topografische kaart:

Het Doesburgerschut in 2019
Topotijdreis 2019, bewerking Mathilde 2020

Ik ben daar een keer heen gefietst maar twijfel wel: hier? Zo ja, dan zou een infobordje passend zijn. Fietsers passeren me en niemand ziet niks natuurlijk. Maar ik vind het kicken.

De plek van het Doesburgerschut aan de Doesburgerdijk
Foto: Mathilde, 2020

Het veen

Het westelijke deel van de buurschap was dus veen, van oost naar west Het Doesburgerveen en het Achterveen. Hier waren in de 14de eeuw geen huizen, geen wegen, geen akkers en geen sloten. Maar in de tijd van Nicolaes was dat anders: toen was men al zo’n 100 jaar aan het vervenen, en dat zie je op zijn kaart.

Van Geelkercken gooit de venen op een hoop en maakt er een vierkant van. Hij tekent de gevolgen van de vervening in het westelijke deel: wegen en boerderijen. Hij tekent bij boerderij Esveld een weg het veen in maar nog niet verder. In 2020 is Esveldsweg de Hoofdweg dwars door Ederveen. (Of niet, Jan zegt terecht dat er even ten oosten van de Esveldsweg een oud dijkje ligt parallel aan de weg. Was dit het dijkje naar Esveld? Maar dan tekent Nicolaes de ligging fout.) Esveld is nu een bekende familienaam in Ederveen.

Hij tekent een deel groen en een deel geel. In het gele deel tekent hij boerderijen en wegen, in het groene deel niet. Kortom: het gele deel is al verveend en inmiddels als landbouwgrond in gebruik. Dat kun je mooi zien!

Interessant is dat Nicolaes allerhande waterproblemen tekent. Hij tekent overstroomde velden en hij doet suggesties ter verbetering. Die wateroverlast is volgens mij veroorzaakt door het afgraven van het veen en de bijbehorende ontwatering. Daar heb ik uitgebreid over geschreven in andere stukken. In elk geval, het westelijke deel van de buurschap dat inmiddels verveend was en waar inmiddels landbouw werd bedreven, onder andere door Esveld, kon zijn water niet kwijt door het zakken van het land. Nicolaes beveelt onder andere aan de Munnikensloot te graven en daar een schut te leggen. Dat is ook gebeurd, en dat schut ligt er nog. Ook dat is een ander verhaal.

In mijn boek 'Water in het Binnenveld' beschrijf ik de geschiedenis van het waterbeheer in het Binnenveld, het gebied tussen Veenendaal, Ede, Rhenen en Wageningen. Bekijk dit boek bij bol.com. 

Alle afbeeldingen

  • De plek van het Doesburgerschut aan de Doesburgerdijk
  • Goorsteeg.
  • Doesburgerdijk
  • Het Doesburgerschut in 2019
  • Buurschap Doesburgh op het AHN.
  • Topografische kaart van Doesburg in 1854
  • Detail van de kaart van Van Geelkercken, 1628
  • Kaart uit 1655 van de buurschap Doesburgh
  • Doesburgerpolder
  • Het waterbeheer in het Binnenveld voordat de vervenng begon.
  • Het Binnenveld in 1655